Indywidualne tempo rozwoju

Niejedna mama wpada w panikę, kiedy okazuje się, że rówieśnik jej maleństwa potrafi już przewracać się z pleców na brzuszek, sam trzyma grzechotkę, a może nawet robi „pa pa”, a jej dziecko jeszcze nie. Niesłusznie. Każdej maluszek umie coś, czego nie umieją jeszcze inni.

czytaj więcej

świetny artykuł- dziękuję.

Moj starszy syn zaczal chodzic, gdy mial dwa lata, bo wczesniej ze wzgledu na dyzplazje byl unieruchomiony, a zaczal mowic gdy mial lat 3 (bo po 2. roku byl zajety chodzeniem). A potem w szkole przegonil pod kazdym wzgledem swych rowiesnikow - i sprawnosciowym i intelektualnym. Wiec nie warto sie martwic na zapas, a juz na pewno nie warto porownywac z innymi.

Moja Nicolka ma 7miesiecy siedzi juz sama ale zdarza jej sie jeszcze przewrocic na plecki lub boczek.W chodziku nie chodzi a biega mowi juz tata baba ale z mama ma wieksze problemy.Najbardziej niecirpliwi mnie ze nie pije napojow ani mleczka sama musze ja karmic a jak daje butelke do raczek to woli sie bawic nia niz pic.Widzialam juz duzo mniejsze dzieci na spacerach jak same pija.Czy to z lenistwa???

Zgadza się rodzice bardzo często rywalizują z innymi rodzicami każde dziecko jest inne i rozwija się w swoim tempie

To fakt, każde dziecko rozwija się w swoim tempie, bo są dzieci które zaczynają chodzić gdy maja 10 miesięcy i takie, które maja 15 (jak mój syn) gdy zrobią pierwsze kroki. Myślę jednak, ze gdy coś nas naprawdę niepokoi to warto poradzić sie specjalisty i nie czekać, ze jeszcze ma czas, ze przeciez każde dziecko ma inaczej, czasami są to poważne problemy, a wszyscy wokół mówią, ze ma jeszcze czas....Ja czułam, że cos jest nie tak, że mój syn się źle rozwija, ale wszyscy, łącznie z pediatra zapewniali, ze to chłopak, zacznie mówić, jeszcze sie rozkręci...nie posłuchałam, trafiliśmy do specjalistów i okazało sie, ze mój syn ma autyzm. Czasami warto porozmawiać ze specjalista, może sie okazać, ze lekarz uspokoi i powie, ze wszystko ok, ale może tez sie zdarzyć, że jest jakis problem i wtedy można własnemu dziecku pomóc

Jestem za tym, żeby na siłe nie przyśpieszać tempa rozwoju. Oczywiśicie mozna próbować go pobudzać podsuwając dziecku jakieś zabawki kreatywne natomiast nic na siłę. Najgorsze jest porównywanie z innymi dziećmi, co powoduje tylko zbędny stres rodziców i nacisk na malucha.

Niestety, poradniki tez nie pozwalają dzieciom na indywidualizację, ja czytam kilka o dzieciach i w kazdym sa rozbiezne informacje, ale ubrane w tak sztywne ramy, np., dziecko 9 tygodni, waży dokładnie 5 kg i ma 60 cm wzrostu, nie ma żadnych od - do, tylko 5 kg.A co jeśli czyjeś dziecko wazy 4, a czyjes 7 kg? Potem inne"fakty" - niemowlę prześpi całą noc dopiero w 3 miesiącu. Moje to robi w drugim. Inny poradnik - 6 tygodni - dziecko zaczyna się uśmiechac świadomie. Czytam z przymrużeniem oka, kazde dziecko ma prawo być sobą, robić wszystko w swoim tempie, a nie w tempie statystycznym, bo statystyczne dziecko nie istnieje. I choć rodzice zawsze sie niepokoją, czy ich dziecko wszystko robi jak trzeba, nalezy wyluzować i dac swemu dziecku czas na wszystko, a sobie prawo do niemyślenia o statystykach, jesli dziecko na kontrolach pediatra ocenił, ze jest zdrowe, nie ma sensu wyszukiwac mu chorób i braków, tylko dlatego, ze ktoś cos powiedział, ktoś opublikował.

Nie raz słyszałam od innych osób, że synek chyba coś wolniej się rozwija, że jeszcze nie trzyma główki tak sztywno, że jeszcze się nie przewraca, że ni robi "kosi kosi łapki" i cały czas coś ;P Należy podchodzić do takich opini z dystansem my najlepiej znamy swoje dzieci i to my na co dzień je obserwujemy. Lekceważyłam wypowiedzi osób które widziały moje dziecko raz na 3 miesiące i śmiały mówić że coś jest nie tak. Ja, jak i wszyscy lekarze zapewniali że jest w porządku i tak też było

Dziecko pogodne, spokojne na pewno nie jest chore.